Friday, December 14, 2007

แด่พี่ฝน...

สวัสดี พี่ฝน คนพันธุ์เปรี้ยว

พริ้วมาเชียว เธอโชว์เดี่ยว เข้าจังหวะ

พอเพลงดัง เต้นไม่ยั้ง ชะชะชะ

เธอแดนซ์ซะ โยกและย่อ ฟลอร์กระจาย


อิทกับมิ้ม เดินยิ้ม เข้ามาเห็น

ทั้งร้องเต้น เป็นอึ้ง ทึ่งเหลือหลาย

พี่ดาวบอก ว่านี่แหละ เร้าใจชาย

แต่เสียดาย ที่ตอนนี้ พี่แกเปลี่ยนไป


มาบัดนี้ เป็นพี่ฝน คนพันธุ์กิน

อร่อยลิ้น ไม่ให้กิน ก็ไม่ไหว

วาสตักข้าว ให้สองทัพพี (ยังแอบ)คิดในใจ

ตักทำไม ถ้าตักให้ กูนิดเดียว


ไก่ปอยแฮท ตับผัดนี้ด ลาบพี่ต้น

บีอีกคน ทำซุปข้น ราดก๋วยเตี๋ยว

แล้วชวนดล ไปTexas ถนัดเชียว

จากผอมเพรียว เป็นอวบอั๋น ฉันเข้าใจ


พอกินเสร็จ เป็นพี่ฝน คนพันธุ์นอน

หัวถึงหมอน จะหนาวร้อน ก็นอนได้

แม้ว่าเอย เล่นWiiอยู่ ก็ไม่เป็นไร

เพียงอึดใจ เสียงจากไหน อะไรดัง


พี่แป้งนึก ว่าเป็น เครื่องซักผ้า

หม่อนก็ว่า เป็นโรงงาน ตุ๊กตามั้ง

อุ้มคิดว่า เป็นเสียงเครื่อง ดูดฝุ่นพัง

เช็คอีกครั้ง เป็นพี่ฝน กรนนี่เอง


พอไม่นอน เป็นพี่ฝน คนพันธุ์โทร

say hello กับคุณหนึ่ง รักล้นเข่ง

คุณหนึ่งพูด จาตลก เป็นกันเอง

แต่บางที ก็ถูกเฉ่ง เซ็งกันไป


แต่ก็คง เป็นเพราะ ว่าความรัก

โมโหนัก แต่ปรับความ เข้าใจได้

จะให้อยู่ เป็นคู่ ตลอดไป

คุยเข้าใจ ใช้เหตุผล นั้นสำคัญ


สุดท้ายนี้ ถึงพี่ฝน คนพันธุ์แปลก

จำต้องแยก จากอยากให้ เป็นแค่ฝัน

แต่ไม่เป็นไร เพราะพวกเราจะคิด ถึงพี่ทุกวัน

เพียงแค่นั้น ก็คงพอ ขอให้โชคดี